Dziękczynna ofiara za Wszystkich Wiernych Zmarłych połączona została w szczególny sposób dzisiaj za kardynałów Sapiehę i Macharskiego. Wtapiają się oni w lud Boży, o których świętości nie potrafimy przesądzić. Więc cóż robić?
Kapłan ułożył dzisiaj nastawienie naszej jakby większej gromadki gromadzącej się wokoło obrazu Ecce Homo na porady. Z niezliczonej ilości książkowych sugestii jak żyć wybrał rozwinięcie Ewangelicznej opowieści o tym, które z przykazań jest najważniejsze – prawo miłości Boga i Bliźniego.
Akcentem bardzo delikatnym a uderzającym jakby w czułe miejsce duszy zawołanie Słuchaj! Po którym następuje nakaz Kochaj! Jakże obco dzisiaj wydaje się łączyć te słowa. Zwykle mówię, każe i idę, błędy, które każdy zna.
Pragnie się podkreślić jeszcze akcent trwałości, nieśmiertelności duszy wiecznej, która jak zostało nam powiedziane trwa, pozostaje po nas po śmierci, której nie słychać ale czasami można odczuć. Jakby wypełniała te przechodzące nasze życie doczesne prawa słucha i kocha.
W tym ukojone zostają jakby nasze roszczenia naszych kardynałów, dlaczego nic nie mówią zza światów, dlaczego nie dają znać, czemu ich nie widać. Widocznie takie mają przykazanie aby słuchać i kochać…
Podsumowując, niech przytoczona zostanie zachęta kapłana, że może nie warto zmieniać, ale zachowywać. Zachowajmy tą naukę podstawowych praw.